Cases

Mevrouw K. is 60 jaar, gehuwd en heeft 1 dochter. Ze heeft een coloncarcinoom waaraan zij wordt geopereerd. Hierbij was het aanleggen van een A.P. onontkoombaar.

Direct na de ingreep geeft mevrouw K. aan niet te willen lijden, en een afschuw te hebben van haar A.P. Het herstel verloopt aanvankelijk voorspoedig en mevrouw gaat geleidelijk zichzelf èn haar A.P. verzorgen. Haar man wordt ondersteund door de thuiszorg en ondersteunt haar waar nodig. Na enkele maanden vertoont mevrouw K. opnieuw ileus-verschijnselen, doordat er opnieuw een tumor is ontstaan die darmafsluiting veroorzaakt: braken, pijn en het drinken gaat slechts mondjesmaat. Haar man kan de verzorging niet meer aan, en hun zelfstandig wonende dochter kan haar moeder ook niet verzorgen. Ziekenhuisopname is noodzakelijk. Hier wordt duidelijk dat een nieuwe operatie onmogelijk is. De levensverachting van mevrouw K. is gereduceerd tot enkele weken.
Mevrouw geeft de wens te kennen thuis te willen sterven. Dit wordt geëerbiedigd. Met het advies mondjesmaat te eten en te drinken, en voorzien van goede pijn- en misselijkheidsbestrijding, gaat mevrouw naar huis. De terminale thuiszorg wordt ingeschakeld. Eenmaal thuis geeftmevrouw aan haar man te kennen dat ze wil slapen zonder wakker te worden. Haar man staat, na enige aarzeling, achter haar voorstel en samen bespreken ze deze terminale sedatie met hun huisarts. De huisarts gaat hier aanvankelijk niet mee akkoord, omdat zijn mogelijkheden om (zo nodig) meer te doen aan de pijn en de misselijkheid niet zijn uitgeput. Het echtpaar blijft echter, bij herhaling, aandringen en uiteindelijk zegt de arts zijn medewerking toe. Hij zal de terminale thuiszorg hierover inlichten. Na twee dagen neemt mevrouw K. afscheid van haar man en dochter. Ze drinkt in het begin nog af en toe een slokje, maar dat stopt al spoedig en na 5 dagen sterft zij. Commentaar: Het is duidelijk dat dit niet het juiste indicatiegebied voor palliatieve sedatie is: er is geen sprake van ondragelijk lijden, en de bestaande middelen om lijden te verzachten waren (nog) niet optimaal aangewend.