Protocol

Bij orgaandonatie is er sprake van een ingewikkeld proces:

• er dient afstemming te zijn t.a.v. donor(orgaan) en ontvanger, het ‘matchen’
• tijd en plaats van uitname bij de donor en implantatie bij de ontvanger moeten op elkaar afgestemd worden
• operatieteams (niet van de ziekenhuizen waar de donor en acceptor verblijven, om belangenverstrengeling te voorkomen) dienen op de gewenste locaties op de juiste momenten aanwezig te zijn
• efficiënt transport van het uitgenomen orgaan dient geregeld te worden (niet zelden internationaal, soms intercontinentaal)

In de loop van de tijd zijn hiervoor zeer strakke protocollen ontwikkeld, waarbij nauwelijks ruimte is voor de inbreng van de eigen kliniek, en ook het eigen personeel slechts een beperkte rol speelt. In de randvoorwaardelijke sfeer, met name het toedienen van medicijnen en infusievloeistoffen om de donatiecondities zo optimaal mogelijk te laten zijn, ligt wel een taak weggelegd voor het personeel van IC en anesthesie van het ziekenhuis van de donor. Medewerkers die tegenstander zijn van orgaandonatie zullen doorgaans, omdat er vaak een bepaald voortraject aan vooraf gaat, niet onverwacht hiermee geconfronteerd worden en tijdig hun maatregelen kunnen treffen (bijvoorbeeld het ruilen van een dienst).